وَختی گل پژمردَه بو ، عمر غم صد سالَه بو
وختی رنج غم دنیا ، وا یه دل سپردَه بو
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
وختی قلب آدمی اَبوت سنگ ، وختی ماه تاریک بُبوت
وختی شمع ره راهت یَهو باریک بُبوت
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
وختی آدم اَ سر غفلت به گمراهی برِیت
وختی نور اَ دل بُبوت دَر ، کوه آزادی برِیت
آسَمون و ابر و باد و موج دیریا خشم اَگِنت
قلب غافل آدم در خُو چه بسیار وهم اَگِنت
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
وختی ماهی پرنده طعمه ی کولی بُبوت
تور ماهیگیر همیشه خالی خالی بُبوت
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
وختی لنج و قایق ماهی پر از کالا بُبوت
وختی حرص ناخدای پرطمع بالا بُبوت
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا خشمش سر سنگِ ساحلی خالی اَکُنت
اما دل دردِش زیادِن تا کجا خالی بُبوت
خشم برترین تباهی از دلت در نارِیت
بِی همی دیریا موجن شا با تو شریک بُبوت
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
دیریا موجن کاکا دیریا موجن
—————————–
واژگان ملزوم به معنا :
وَختی = وقتی | وا = با | موجِن = موج است | بو = شد | اَبوت = می شود | بُبوت = بشود | اَ = از | برِیت = برود | اَگِنت = میگیرد | خُو = خواب | کولی = نوعی کوسه | نارِیت = نمی رود | شا (مخفف شوات) = می خواهد
———————-
اولین شعری که زنده یاد ناصر عبداللهی ساخت و خواند .